Misschien wel de eerste wandeltocht met rugzak en tent voor het Bijelkaarblijven team was de GR57 van Luik naar Barvaux.
Jeroen en Joris liepen deze wandeling in het voorjaar van 1998, een tijd waarin digitale camera’s nog niet veel voorkwamen. Onderstaande foto’s zijn dan ook gescande afdrukken, waardoor het zou kunnen zijn dat de volgorde in de loop der jaren niet meer helemaal klopt…
We zullen nog het een en ander moeten terugzoeken om de volgorde weer te herstellen, maar voorlopig is onderstaande wel een mooie sfeerimpressie van deze Ardense wandeling.
Hoewel de Ardennen niet hoog zijn, gaat de GR57 continu op en neer en is daardoor vrij pittig wanneer deze met bepakking wordt gelopen. Er zitten veel steile afdalingen in, die er uiteindelijk ook voor zorgden dat Jeroen een blessure aan zijn knie opliep en de route met een dag moest worden ingekort.
De gelopen etappes waren tussen de 20 en 30 km per dag en elke dag sliepen we op een camping. De meeste dagen konden we ook inkopen doen in een stadje, helaas betekende dat vaak wel dat we een deel van de dag met zware etenswaar in de tas moesten lopen, zoals blikken bonen, hele broden en broodbeleg.
Begin van de wandeling in Esneux.
Eerste overnachting op een verder verlaten camping.
Volgende overnachting
Modderig
Veel regen deze dagen, heel veel regen
De Ourthe
En met al die regen moest het ervan komen, extreem modderig
Overnachting langs het water
Blaren op het midden van mijn voeten als gevolg van veel te smalle schoenen die te weinig ademen (Gore-Tex).
Tot hun enkels in de drek, het ziet er niet fijn uit, maar de koeien lijken zich er niet druk over te maken.
Glad!
Overnachten op een bijna verlaten camping.
Mooie paden, goed aangegeven, maar wel modderig door de vele regen.
Het heette destijds nog geen “selfie”, maar met een beetje richtingsgevoel kon je ook met een analoge camera een foto maken waar je zelf op stond.
Sprookjesachtig
Mooie glooiende heuvels
Pad of rivier?
Het water van de Ourthe staat erg hoog
Het is vrijwel niet te doen om boven het water uit te blijven lopen, het hek is afgezet met scherp prikkeldraad. Er zit dus niets anders op dan natte voeten te halen.
Voorlopig het eindpunt van de GR57 voor ons.
Hier lopen we de volgende keer verder. Jeroen heeft een geblesseerde knie, verder lopen heeft geen nu zin.
Pak sinaasappelsap kan niet tegen samendrukken.